Ο όρος αναιμία είναι γενικός και περιλαμβάνει πλήθος διαταραχών του αίματος.
Διακρίνουμε, επομένως, διάφορα είδη αναιμίας, ανάλογα με την αιτία και τις επιδράσεις στον οργανισμό:
- ΣΙΔΗΡΟΠΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Είναι η συχνότερη από όλες και οφείλεται στην έλλειψη σιδήρου.
- ΑΝΑΙΜΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΟΣΟΥ
Μοιάζει αρκετά με την σιδηροπενική, αλλά συνυπάρχει με κάποιο χρόνιο νόσημα( πχ φυματίωση,AIDS) ή χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις.
- ΔΡΕΠΑΝΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Είναι η συχνότερη στην Ελλάδα και είναι κληρονομική. Όταν και οι δύο γονείς είναι φορείς της νόσου (φέρουν δηλαδή το γονίδιο της νόσου), τότε υπάρχει πιθανότητα 25% να γεννηθεί παιδί με δρεπανοκυτταρική αναιμία. Αν το παιδί πάρει το γονίδιο από τον ένα γονιό, τότε έχει το στίγμα της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, αλλά δεν παρουσιάζει την νόσο. Στην δρεπανοκυτταρική αναιμία το μόριο της αιμοσφαιρίνης παίρνει ανώμαλο σχήμα, με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται και το σχήμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων τα οποία ενώ έχουν φυσιολογικά σχήμα στρογγυλό, στα άτομα με δρεπανοκυτταρική αναιμία έχουν σχήμα που μοιάζει με δρεπάνι. Τα αιμοσφαίρια αυτά ζουν λιγότερο, σε σύγκριση με τα φυσιολογικά και, επίσης ,λόγω του σχήματος που αποκτούν, δυσκολεύονται να περάσουν μέσα από μικρά αγγεία και προκαλείται έντονος πόνος. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας.
- ΜΑΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ
Εδώ ανήκουν οι μεγαλοβλαστικές και άλλες αναιμίες. Οφείλονται κυρίως στην έλλειψη βιταμίνης Β12 και φυλλικού οξέος ( βιταμίνη Β9).Αποκαθίστανται με την χορήγηση των βιταμινών αυτών.
- ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ Η Β-ΘΑΛΑΣΣΑΙΜΙΑ
Η Μεσογειακή αναιμία, ή νόσος του ΚούλεΪ(Cooley), είναι κληρονομική ,με μεγάλη συχνότητα στην χώρα μας ,όπως και σε άλλες μεσογειακές χώρες. Χαρακτηρίζεται από βαριά αναιμία που εκδηλώνεται από την βρεφική ηλικία και έχει σοβαρές συνέπειες στην ανάπτυξη και την υγεία. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει συχνές μεταγγίσεις αίματος (1 ή 2 το μήνα). Αποσιδήρωση και ειδική συμπτωματική αγωγή.
- ΚΑΚΟΗΘΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑ
Είναι αυτοάνοσο νόσημα, μια χρόνια αναιμία που χαρακτηρίζεται από αχλωρυδρία ( δηλαδή έλλειψη έκκρισης οξέος στο στομάχι και ατροφία του βλεννογόνου του.Το στομάχι δεν μπορεί να εκκρίνει, σε επαρκή ποσότητα , μια ουσία που είναι απαραίτητη για την εντερική απορρόφηση της βιταμίνης Β12. Εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες 40-80 ετών, κυρίως σε βόρειο-ευρωπαίους με ανοιχτόχρωμο δέρμα. Είναι σπάνια στην μαύρη φυλή και στους Ασιάτες.
- ΑΠΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ
Είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια της αιμοποιητικής ικανότητας του μυελού των οστών και αφορά όλες τις κυτταρικές σειρές (ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια, και αιμοπετάλια). Στην εξέταση του αίματος βρίσκουμε ελάττωση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, των λευκών αιμοσφαιρίων και των αιμοπεταλίων(πανκυτταροπενία).Η θεραπεία για νέους ασθενείς(έως 50 ετών) είναι η μεταμόσχευση μυελού των οστών. Η πρόγνωση είναι πολύ καλή και πλήρης ύφεση της νόσου παρατηρείται στο 80% των μεταμοσχευθέντων νέων ασθενών. Πρόκειται για μια σπάνια νόσο: 2-6 περιπτώσεις ετησίως , ανά 1.000.000 κατοίκους.
- ΑΙΜΟΛΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΙΜΙΕΣ
Οφείλονται είτε σε αυξημένο ρυθμό καταστροφής είτε σε μειωμένη επιβίωση των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Τα ερυθρά αιμοσφαίρια ζουν περίπου 120 μέρες. Αν η καταστροφή τους δεν αντισταθμίζεται από την παραγωγή νέων , τότε ο οργανισμός οδηγείται , τελικά, σε αιμολυτική αναιμία. Αρκετές αιμολυτικές αναιμίες είναι απειλητικές για την ζωή. Μια από τις αιμολυτικές αναιμίες είναι η Μεσογειακή αναιμία ή νόσος του Κούλεϋ.
Πηγή: www.anemia-sideral.gr
